Ne yazacağımı bilmiyorum. Çok sıkıldım. Bunaldım. Bıktım. Öğürdüm. Kustum.
Ve daha tatil bile başlamadı.
Dün 3 kez üst üste gokarta bindim ve bir binişimde çok hızlı ve tehlikeli gidiyormuşum diye adamlardan nutuk yemekten süremedim.
Bugün bol bol resim çizdim. Ve farkettim ki benim beynimde bir işi tam anlamıyla bitirmeyle alakalı bir kısım asla varolmadı. Bilgisayarda bile olsa 2 saatten fazla aynı şey üzerinde uğraşamıyorum. Bilgisayarda olmayınca zaten en fazla 15 dakika odaklanabiliyorum.
İki gün önce pizzadan damağımı yaktım ve D&R dan aylardır parama kıyıp alamadığım 30 tllik bir kitabı 5 tlye aldım.
Sanırım sadece biraz huzur istiyorum. İnsanlardan uzakta. Kafamı dinleyebileceğim bir yer.
Çünkü artık nefretim kişisellikten çıktı, insanlıktan gerçekten haklı sebeplerle nefret ediyorum.
Aptallar.
Körler.
Gösterişçiler.
Silik benliklerini bir şeyleri tanrılaştırarak gizlemeye çalışıyorlar.
Ayrımcılar.
Sınıflandırma ve statü manyağılar.
Maddeseller.
Yalancılar. Ama büyük yalanların yalancılarılar.
Çıkarcılar.
Kontrolsüzler.
Amaçsızlar.
Gereksizler.
Ve bunlar her an gözünüze batarken insanlara tiksinmeden bakmaya çalışmak gerçekten çok zor.
Kibirli olabilirim, ama kibrim henüz beni kör etmedi. Ben de insanım. Ama bu, insanların hatalarını görmezden gelmeme engel değil.
Her türlü fanatikten nefret ediyorum.
Yaptıkları şeyin daha ne olduğunu bilmeden doğru olduğuna inananlardan nefret ediyorum.
Game of Thrones'dan, George R. R. Martin'den, Cassandra Clare'den ve diğer Young Adult yazarlarından, odamdaki at bozması sivri sinekten de nefret ediyorum.
Hava ısınmasın yea.
Ben de çok sıkıldım.
YanıtlaSilNot: Her zaman uzun yorum yazamıyorum, ne yapayım? -_-"
Sorun değil, ben de her zaman uzun yazı yazamıyorum zaten -o-
YanıtlaSilhepimizdeki içine edilmiş moralin sebebi nedir acaba?
YanıtlaSilBen her zaman insanlardan nefret ediyorum aslında. Şu anki özel bir şey değil. Ama sıkılma konusu neden bilmiyorum. Zaten şu an beni öldüren de o.
SilŞu son olaylardan sonra ben insanları sevmeye başladım ya ._. Ama o sevdiğim insanlar benden binlerce kilometre uzaktaki bir parktaki insanlar. Çevremdekilerin hala bir boktan farkı yok.
YanıtlaSilHenüz karneyi bile almadık ama ben de acayip sıkılmaya başladım, evet ._. Nedir bizim bu sıkıntıdan çektiğimiz? Her güzel şeyin içine ediyor valla ._.
İlk başta ben de öyle olmuştum da, insanlar sadece birbirlerine yardım ederken güzeller. Kişiliklerini göstermeye başladıkları an ben de kusmaya başlıyorum.
SilBilmiyorum sıkıntı konusunu ne yapıcaz. Ben bunları yaptığım gün TEKZEN'e girip tüm koltuklara oturdum, tüm vantilatörlerin önünde 15 dakika durdum ve de hızımı alamayıp müşteri anketi bile doldurdum. Willy Wonders'a oturup bir şey almadan çıktım. Her şeyi yaptım ama hala sıkılıyorum. asşljdf