26 Haziran 2020 Cuma

Verdiğim Kararların Hayata Geç Yansıyan Etkileri

Artık buraya biraz dönme kararı almıştım çünkü 
1. zaten neredeyse kimse okumuyor
2. fikirlerim saçma olsa da kelimeye dökünce birazcık kafam rahatlıyor 
3. yalan söylemekten sıkıldım artık

Yaşadığım kültür karmaşası geçer sanmıştım ama geçmiyormuş. Ben vs dünya kafa yapısından artık ne zaman çıkacağım bilmiyorum ama bu iş iyice sinir bozucu bir hal almaya başladı.

Pişmanlık duyamama işi beni çok yoruyor. Ya da ders alamama mı demeliyim bilmiyorum. İkisi arasındaki farkı anlamak için şu an beynimin biraz çalışıyor olması gerek ama ne yazıkki beynim anlık bommmmboşşşş.

İşsizlikten ilaç reviewi yapma kararı aldım. Aklıma başka bir şey gelmiyor.

Concerta (ADHD ilacı) - 4/10
Ellerimin ve ayaklarımın terlemekten buz kesmesi dışında pek bir etkisi olmadı. 4 saat çalışmamı sağladı ama normal insanlar o ilacı almadan 5-6 saat falan çalışabiliyor o yüzden yorum yapamıyorum. Sanırım bunu da biraz düzenli kullanmak gerekiyor ama yan etkileri biraz çıldırttı beni.
Lyrica(bunu bilmeseniz daha iyi çok ağır bişey) - 9/10
Insomniaya 10/10 çözüm, tek atıyor insana. Üzerinizden kamyon geçmiş gibi uyuyorsunuz. Kalkınca biraz dengeniz bozulabiliyor ama başka türlü uyuma şansınız yoksa gerçekten mucizevi bir ilaç. Kötü yanları bağımlılık yapıyor sanırım(?) ve gerçekten çok ağır bir şey kronik ağrıda falan veriyorlar normalde.
Xanax(antidepresan ama uyutmalık) - 6/10
İşini aşağı yukarı yapıyor, yani günde 10 dk uyuyamazken 4-6 saatlik minimum uykunuzu alabiliyorsunuz ama o kadar. Babam bunu alınca 7-8 saat yoksun diyordu ama valla öyle bir durumu yok ne yazık ki. Yine bağımlılık yaptığını söylüyorlar, ben zaten 1 haftadan uzun süre kullanmadım ama değmez gibi bilemiyorum.
Citoles(antidepresan) - 5/10
Kullanalı çok oldu o yüzden hatırlamıyorum ama beynimi kavuran bir sinirim olduğunu ve onu yatıştırdığını hatırlıyorum. Erken bıraktığım için bir bok anlamadım. Bırakınca yoksunluk sendromu şeysini biraz çektiğimi hatırlıyorum ama çok çok kötü değildi.
Prozac(antidepresan, ama bokum gibi) - 0/10
Neredeyse içtiğim her gün hüngür hüngür ağladığım, normalde demir gibi olan midemin ağzına sıçan efsane ilaç. 3 hafta adam akıllı yemek yiyemediğim için 4 kilo verip hayattan soğudum. Hiç bir şekilde mod geçişlerimi dindirme alameti göstermedi tersine midemin ve duygu durumumun ağzına sıçtı. Tüm farmatik sektörünü karşıma alacak olsam da işe yaramadığını düşünüyorum şalskdfjasdf
Lustral(yine antidepresan) - 3/10
Tüm gün esnemem ve bok gibi uyumaya devam etmem dışında hiç bir etkisi olduğuna inanmıyorum. Hala depresyondayım. Ama yemek yiyebiliyorum. Artık yeşil reçete kotamı doldurduğum için tablet bittiği an bu ilaçtan da kaytarma planları yapıyorum. 

Genel sonuç;
İlaçlar sorunlarınızı çözmüyor. (Lyrica hariç ama o da uyuşturarak çözüyor yani) Ve muhtemelen otistik falanım çünkü davranışlarıma başka bir açıklama bulamıyorum. 

Gerizekalı kuzenim bugün bana yine mesaj attı, normalde 6 ayda bir taciz ediyordu ama bu sefer daha hızlı davranmak istemiş sanırım. Kesip atmak istediğiniz ama "aile" olduğunuz için yakanızı bırakmayan insanlar gerçekten çok sinir bozucu. 

Baya manasız bir yazı ama gerçekten son 3 gündür bir Çin draması izliyorum artık kafamda tek bir beyin hücresi bile kalmadı. Yıldım.

Kitap okumaya devam etmek istiyordum ama o bile içimden gelmiyor. Resim çizemiyorum, bir şeyler izlemek bile beni çok yoruyor, oturduğum yerde çürüyüp toprağa karışmak istiyorum.

10 Haziran 2020 Çarşamba

Keşbiş olsun bana

Aylardır ödev yapıyorum.
Hayattan soğudum.

Sanırım bloggerın post yazma şeysi değişmiş ayıptır söylemesi biraz bok gibi olmuş.

Yıllardır anksiyetem yok höhöhöhö diye dolaşıyorum ama stres altında gayet anksiyetem oluyormuş, ömür boyu sosyal anksiyetesi olan insanlarla muhatap ola ola anksiyete anlayışım sosyal anksiyeteye indirgenmişti. Zaten anasını satıyım benim kadar sinirli bir insan olup da stres altında anksiyetenizin olmaması imkansız gibi bir şey. Normal şartlar altında bir bok yok tabi ama bilmiyorum 2 yıldır falan stres beni salmıyor, ot bok başıma bela oluyor. O yüzden de arada çıldırıyorum, uyku yalan oluyor faso fiso yani.

Geçen yıl kafayı yedim zannediyordum bu yüzden psikiyatriste gitmiştim(sonunda) ve ADHD teşhisi yemiştim(Dikkat eksikliğim yokmuş ama??? çok impulsifmişim??? Keriz gibi 120 lira alıp keko bi teste soktular.) ve sanırım bunu sonunda kabulleniyorum. Boş yere ilkokul ve ortaokul hayatımızı derste ayakta dolaşarak geçirmedik herhalde. Şeker yiyince 5 yaşındaki çocuk gibi ortalığa saldırmamın sebebi de belli olmuş oldu. 

Neyse dediğim gibi geçen yıl kafayı yedim zannediyordum ama şu sıralar harbiden kafayı yiyorum. Panik atak falan çok anladığım şeyler değil çünkü ölüyorum sansam oh diyip geri yatarım şu şartlar altında (hayattan gram zevk almıyorum XD) onu geçtim varoluşum ciddi bir sancı yapıyor ruhum üzerinde. Ve artık sinir krizleri ve bilimum akrabaları ebemi sikmeye başladı elimde kolumda his kalmıyor nasıl bir duygusal buhran geçiriyosam amk sanki derdim tasam var. (Var da işte, bana var, bilmiyorum. Normal insanların üzüleceği hayal kırıklığına uğrayacağı depresyona gireceği şeyler bana etki etmiyor, normal insanların tıngırına takmayıp normal olarak gördüğü şeyler de anamı ağlatıyor.)

Burda öyle çok küfretmiyordum diye az küfretmeye çalışıyorum şu an. Bu girişimim pek başarılı gitmiyor.

Neyse fazla yazasım yok o yüzden kaçıcam. Bugün ödev teslim etmem lazım 2 gün sonra tekrar ödev teslim etmem lazım her gün ödev yapıyorum. Bıktım artık.