Keşbiş olsun bana

Aylardır ödev yapıyorum.

Hayattan soğudum.

Sanırım bloggerın post yazma şeysi değişmiş ayıptır söylemesi biraz bok gibi olmuş.

Yıllardır anksiyetem yok höhöhöhö diye dolaşıyorum ama stres altında gayet anksiyetem oluyormuş, ömür boyu sosyal anksiyetesi olan insanlarla muhatap ola ola anksiyete anlayışım sosyal anksiyeteye indirgenmişti. Zaten anasını satıyım benim kadar sinirli bir insan olup da stres altında anksiyetenizin olmaması imkansız gibi bir şey. Normal şartlar altında bir bok yok tabi ama bilmiyorum 2 yıldır falan stres beni salmıyor, ot bok başıma bela oluyor. O yüzden de arada çıldırıyorum, uyku yalan oluyor faso fiso yani.

Geçen yıl kafayı yedim zannediyordum bu yüzden psikiyatriste gitmiştim(sonunda) ve ADHD teşhisi yemiştim(Dikkat eksikliğim yokmuş ama??? çok impulsifmişim??? Keriz gibi 120 lira alıp keko bi teste soktular.) ve sanırım bunu sonunda kabulleniyorum. Boş yere ilkokul ve ortaokul hayatımızı derste ayakta dolaşarak geçirmedik herhalde. Şeker yiyince 5 yaşındaki çocuk gibi ortalığa saldırmamın sebebi de belli olmuş oldu. 

Neyse dediğim gibi geçen yıl kafayı yedim zannediyordum ama şu sıralar harbiden kafayı yiyorum. Panik atak falan çok anladığım şeyler değil çünkü ölüyorum sansam oh diyip geri yatarım şu şartlar altında (hayattan gram zevk almıyorum XD) onu geçtim varoluşum ciddi bir sancı yapıyor ruhum üzerinde. Ve artık sinir krizleri ve bilimum akrabaları ebemi sikmeye başladı elimde kolumda his kalmıyor nasıl bir duygusal buhran geçiriyosam amk sanki derdim tasam var. (Var da işte, bana var, bilmiyorum. Normal insanların üzüleceği hayal kırıklığına uğrayacağı depresyona gireceği şeyler bana etki etmiyor, normal insanların tıngırına takmayıp normal olarak gördüğü şeyler de anamı ağlatıyor.)

Burda öyle çok küfretmiyordum diye az küfretmeye çalışıyorum şu an. Bu girişimim pek başarılı gitmiyor.

Neyse fazla yazasım yok o yüzden kaçıcam. Bugün ödev teslim etmem lazım 2 gün sonra tekrar ödev teslim etmem lazım her gün ödev yapıyorum. Bıktım artık.