İnsanların ne kadar gerizekalı olduğunu söylemek her seferinde bana kalıyormuş gibi hissediyorum çünkü gerçekten muhtemelen insanoğlunun gerizekalılığı benden başka kimseye dert olmuyor.
İçimdeki nefrette boğulup öleceğim diye korkmaya başladım çünkü o kadar gerizekalısınız ki artık dayanamıyorum.
Gına geldi artık sizden.
Toplu katliam notu gibi ama gerçekten keşke hepiniz geberseniz, ben de gebersem de şu dünya bir rahat etse.
Ne kadar çok çalışırsan o kadar insandan sayılırsın mantığını yadırgamıyorum bile şiddetle karşı çıkıyorum çünkü bunun ne kadar besili olursan o kadar iyi bir kurbanlık olursun cümlesinden farklı bir mantık taşıdığını düşünmüyorum.
Yazın bokunda günde 6-8 saat ders işliyoruz. Okul başlayınca hafta içleri boktan okulumun 8 saatlik işkencesinden çıkıp bir de dershane saçmalığını çekmek zorundayım. Çünkü evet, adam olmam gerek. (Sanki adam olmam gibi bir ihtimal varmış gibi.)
Şu sistemi kuran gerizekalının götüne cehennem girsin. Girecek yer yoksa da ben gelip kendi ellerimle sokayım.
Gerçekten, şu dünyada benim adam olacağıma inanan tek bir insan bile var mı sanki?
Boktan bir farkım yok. Benden normal olmamı beklemeyin çünkü ben normal değilim. Ben lağamda yaşayan bir bokum zaten.
Eğer kendime doğru düzgün bir hayat edinmezsem beş paralık insanlar bana yüksekten bakar bok muamelesi edermiş.
Zaten ediyorlar merak etmeyin. Herkesin ciğeri beş paralık. Ağızlarına sıçmaya bile çekiniyorum. Çünkü sevgili biyolojik atığım o sümük beyinliler yüzünden tekrar doğaya karışamaz o zaman.
Asla kibirli olmadığımı söylemedim çünkü yapı taşlarım genel olarak kibir ve nefretten oluşuyor. Ama gerizekalı insanların bana ucube olduğum nedeniyle (sanırım aynaya bakmaktan bilinç altları ucube kelimesinin gerçek anlamını reddetmiş çünkü bilirsiniz bir kelime çok kullanılırsa anlamsızlaşmaya başlar) sıçayım bu cümleyi tamamlamıyorum falan.
Adam gibi bir meslek edinmezsem ne olur?
Gerizekalı tanıdık müsvetteleri veya sokaktan geçen her moron ne zaman evlenecek bu kız diye sorar. Ben de kafalarını asfalta gömerim.
Gerizekalı toplum bana acır. Ben de omurgalarını kırıp iliklerini köpeklere veririm.
Ailem sanki mümkünmüş gibi bana daha çok sass yapar boktan hayatımı burnuma sokar. Ve evet sanırım ip kopuyor bilmiyorum ama artık sinirden kudurmak üzereyim.
Evet çünkü ben ablam kadar başarılı olamam. Evet çünkü ben zaten her ortamda 2. sınıf insan olmak için biçilmiş bir kılıfım. Evet, zaten insanlar gerçekte kendi hayatlarından başka bir boku takmıyorlar çünkü tanıdıkları herkes onlar için yaşıyor.
Evet çünkü benim beyin kimyam bozuk. Benim psikolojik sorunlarım var. Ben insanları değiştirmeye çalışıyorum. Ben çok nefret doluyum. Çok safım. Çok aptalım ve çok tembelim.
Evet çünkü benim zaten yaşamaya hakkım yok. Çünkü hiç bir açıdan yaşamak denen kavramın hakkını veremiyorum.
Evet çünkü ben her boyutta her dünyada yanından geçerken yüzünüzü buruşturacağınız değersiz bir bokum.
Bir insana bunları hissettirmek yerine bir insanı dünyaya getirmemeyi seçin lütfen.
Çünkü gerçekten hoş değil.
Bir insanın hayatına sıçmak gerçekten hoş değil.
Herhangi bir canlının hayatına sıçmakta hiç hoş değil.
Ve gerçekten acı çekiyorum. Ben yaşamak istemiyorum. Ben bunları görmek istemiyorum. Her gün insanlar ölürken ben hak etmediğim bir hayatın içine etmek istemiyorum.
Ben şu an elimde olan ve olmayan hiç bir şeyi hak etmedim.
Siz daha az bencil olamazsınız. Daha az kibirli olamazsınız. Daha az görgüsüz ve ruhsuz olamazsınız.
Siz busunuz. Sizi siz yapan bunlar.
Çünkü siz böyle doğdunuz değil mi?
Hiçbir insan belirli bir kişilikle doğmaz.
Doğduğunda genlerinizden başka kesin olan hiçbir özelliğiniz olmaz.
Kendinizi yalanlarla kör etmeyi bırakın.
Bırakın çünkü sizden nefret ediyorum.
Hepiniz benim kadar acı çekin istiyorum.
Çünkü hayat mutlu olmak için çok kısa.
Aptal olmak için çok kısa ve yaşamak için de çok kısa.
Çünkü hayat bir sınav ve bu sınavda ne kadar fena sıçtığınızı fark edin istiyorum.
